kapı

kapı. bazen mutluluğa, bazen üzüntüye açılır. bazen açmak istemezsin. bazen heyecandan açmayı unutur kafa atarsın. bazen kapını açacak biri yok diye üzülürsün, bazen kapıda seni bekleyen sıcak bir gülümse gelir aklına bütün gün nasıl geçer anlamazsın. yeni imkanlara açılır bazen. ummadığın, beklemediğin şeyler olur iyi ki çıkmışım o kapıdan dersin. bazen açılmaz kapanır kapılar. hüzne iter insanı, umutsuzluğa, düşkünlüğe... çeker çıkarsın bazen. eskileri unutmak yeni bir sayfa açmak istersin. bazen bakmazsın bile arkana korkudan, nefretten, utançtan kaçarsın. bazen kocaman bir yolculuğa çıkarsın o kapıdan. hayallerine açılır bazen yeni insanlara, yeni yerlere... hayat bir sürü sorumluluk yükler herkese, her şeye. bir kapıya da bu kadarını, belki daha fazlasını...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

itiraflarım - tolstoy

ben burdayım

zaman