körlük - jose saramago

körlüğün düşüncelerimizde olduğu gibi karanlık değil beyaz bir ışık olması bile farklı. görememe durumunu normal karşılayabiliriz fakat sadece bir kesimin bir anda kör olması hayal edilemez bir kaosa dönüşüyor. insanın yaşam damarları bir bir değil bir anda kopuyor. yönetimden sağlığa her şey bir anda felç oluyor. kişisel ihtiyaçlar toplumsal görevler hepsi koca bir yalana dönüşüyor. acımasız, korkunç, mide bulandırıcı, hüzünlü sahneler ise sadece biri için anlamlı oluyor. gören tek insan. doktorun karısı. kitabı okurken fark ettim ki yazar çözüm odaklı değildi. sadece olabilecek durumları peş peşe anlatıyordu. o kadar körün içinde neden o kadının hala görebildiğini sorgulamadık hiç. bir tedavi bulmak üzerinde durmadı kitap.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

itiraflarım - tolstoy

ben burdayım

zaman